کشف بزرگترین تجمع پرندگان عصر دایناسورها در نزدیک دیوار چین

فرارو- در یک جالب توجه، دیر شناسان از حفاریهای طولانی و طولانی، سرانجام موفق به شناسایی تعداد شگفت انگیزی از فسیل پرندگان گوناگون در نزدیکی دیوار چین شدند که قدمتی بیش از 120 میلیون سال دارند.

به گزارش فرارو، تقریباً 80 مایل دورتر از غربی ترین نقطه دیوار بزرگ چین، دیرینه شناسان آثاری از دنیای باستانی پیدا کردند که بیش از 100 نمونه از پر فسیل شده را خود جای داده است. زمان دایناسورها میزیستند.

با این حال دیرینه شناسان می‌گویند بسیاری از این فسیلها را می‌شناسند، زیرا برخی از آنها ناقص هستند و گاهی اوقات حتی به شدت خرد شده اند. سیستماتیک و تکامل به عنوان یک نکته جالب، یکی از آن گونه های جدید دارای یک زائده استخوانی متحرک در نوک فک پایین خود بود که ممکن است باشد. به پرنده برای یافتن غذای کمک کند.

جینگمی اوکانر، نویسنده اصلی این مطالعه و متصدی دیرینه شناسی مهرهداران در موزه فیلد شیکاگو، میگوید: «این یک پروسه طولانی و پر زحمت بود تا بفهمیم این فسیلها مربوط به جانورانی هستند اما این نمونه های جدید شامل دو گونه جدید است که دانش ما را. از پپنگگان افزایش یشییه.. در ایی فسیفسیها ای ییایی رایفی کهکههگز در هیچیگیگ نیییهایی. »

جری هریس یکی از نویسندگان این مقاله و استاد دانشگاه فناوری یوتا میگوید: «این فسیلها از محلی در چین آمده اند که پیش از این در آنجا فسیلهایی از پرندگان را یافته ایم که به پرندگان امروزی نزدیک هستند، اما تمام فسیلهای پرندگانی که پیدا می شوند. جمجمه هایی را در کنار اجساد حفظ نکرده اند. این نمونه های جدید دارای جمجمه هستند که به این شکاف در دانش ما از پرندگان این سایت و در کل پروژه های پرندگان کمک می کنند.

همه پرندگان از نسل دایناسورها هستند، اما همه دایناسورها از این قبیل هستند. به در بردند، اما بسیاری از پرندگان ماقبل تاریخ نیز در آن زمان منقرض شدند.

سایت فسیلی در شمال غربی چین، به نام چانگما، مکان مهمی برای بیمارانی مانند اوکانر است که در حال مطالعه مطالعه پرندگان هستند. شش نمونه ای که اوکانر و همکارانش در این مطالعه مورد بررسی قرار داده اند، در درجه اول فقط شامل جمجمه و گردن هستند، بخش هایی که در نمونه های شناخته شده گانسوس حفظ نشده اند. درهم کوبیده شدند که تجزیه و تحلیل آن‌ها را می‌کند.

مت لامانا از موزه تاریخ طبیعی کارنگی پیتسبورگ و یکی از نویسندگان این مطالعه، میگوید:.. «سایت چانگما مکان ویژه است سنگهای فسیلدار آنجا به ورقههای نازک در امتداد صفحات باستانی تقسیم میشوند، بنابراین، در حال حفاری هستند، مثل این است که به معنی واققی ککهه صفحات تایی ب یگیگیگه ققق بایه هه لایه حیحیانکه کهرحححود 120 ییییین سال اسس نکهکه ز زا نییهاند، یکیکیکیی. »

از آنجایی که نمونه ها کاملا مستحکم بودند، سی تی اسکن آنها و قطعات کامل آنها ممکن است سالها طول بکشد و حتی ممکن است اطلاعات زیادی در اختیار ما قرار نگیرد، زیرا این استخوان های نازک تقریباً در یک سطح صاف شده اند و تشخیص آنها تقریباً نزدیک است. اوکانر میگوید که تشخیص مرزهای این استخوانها بسیار میتواند باشد، اما ما باید با آنچه که در اختیار داریم کار کنیم. ، برای علم ناشناخته بودند.

گگههه های ججی (یا هطهطهطر قیققیقر، ججس ججی؛ جج یک پپه بالاتر از گگههه ها هه ترییی که کهاشششندان برای ناگذگذایی یججات اسسفاه ههی کند) مجرای میماناویس و Brevidentavis zhangi نامیده می شوند.میماناویس به خاطر میمان چانگ، دیرینه چینی که اولین زنی بود که مؤسسه دیرینه شناسی و دیرینه انتروپولوژی مهرهداران (IVPP) را در پکن رهبری کرد، نامگذاری شده است. میماناویس و هم برویندتاویس پرندگان اورنیتورومورف هستند؛… گروهی که شامل پرندگان امروزی است میماناویس مانند پرندگان امروزی بی دندان بود از طرف دیگر، Brevidentavis دندانهای کوچک و میخمانندی داشت که در دهانش به هم نزدیک شده بود در کنار آن دندانها ویژگی دیگری نیز داشت. به وجود آمد.

دکتر اوکانر در حال انجام کار میدانی در محلی که پرندگان فسیلی در آن یافت شدند.

اوکانر توضیح می دهد:. Brevidentavis یک پرنده اورنیتورومورف با دندان است، اما استخوان کوچکی در قسمت جلوی فک دارد که به آن پرتنتاری میگویند، جایی که اگر پرندگان چانه دارند، چانه اش در آنجا قرار گرفته است در مطالعه قبلی در مورد پرنده فسیلی دیگر، نویسندگان. با سی تی اسکلون و رنگ آمیزی آن با مواد شیمیایی، نوعی غضروف را یافته اند که فقط در صورت حرکت شکل می گیرد اوکانر میافزاید؛ ما می توانم بگویم که پردنتاری قادر به حرکت بود بنابراین Brevidentavis نه تنها قادر به حرکت دادن آن بود، بلکه می توانم از طریق آن احساس کنم.

تام استیدهام، یکی از نویسندگان این پژوهش میگوید: «این فسیلهای شگفتانگیز مانند قفلی هستند که به ما اجازه میدهند دری را به روی دانش بیشتر درباره تاریخچه طرحی جمجمه در بستگان نزدیک پرندگانی امروز باز کنیم در زمانی که دایناسورهای غول پیکر هنوز در خشکی. پرسه می‌زدند، این پرندگان محصول می‌زدند که با شیوه‌های مختلف زندگی در آب، هوا و خشکی و رژیم‌های غذایی متفاوت که در برخی از گونه‌های دارای دندان یا دندان می‌بینیم آزمایش کردند. را که ما می توانیم در این جمجمه های پرندگان باستانی ببینیم، ارائه می دهد »اوکانر میگوید:.« این اکتشافات این فرضیه را تقویت می کند که سایت فسیلی چانگما غیرعادی است، زیرا برای پرندگان اورنیتورومورف است که در دوره کرتاسه غیرمعمول افزایش می یابد. این خویشاوندان در نهایت می توانند به ما کمک کنند تا بفهمیم چرا امروزی موفق به طی مراحل این پیشرفت و بقا شدند در حالی که دیگر پرندگان آن عصر از پس آن برنیامده اند ».

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو