مهرداد خدیر در عصر ایران: انتشار تصاویری از «صالح رامین» دختر محمدعلی رامین معاون جنجالی مطبوعاتی در دولت احمدینژاد در فضای مجازی که او را در حال فعالیت در صنعت مد اروپا نشان می دهد از واکنش ها را برانگیخته است.
ابتدا باید توضیح داد تصاویر صالح (سالیا / صالیا) با معیارهای شرعی و دستک عارف و طبق معیارهای متوسط شهری امروز مشکلی ندارد و حتی از پوشش بخشی از دختران دهنهاد و هشتاد ما هم فراتر است اما به شکل هفت غرب ستیزی است. افراطی یا ادعایی پدرش و آنچه در دوران مسؤولیت فرهنگی به زور می خواست قالب و غالب کند در تضاد است.
توجه به تنها به این خاطر نیست که دختر محمد علی رامین است که ایدۀ انکار هولوکاست (نسل کشی یهودیان در جریان جنگ جهانگیر دوم) را به ذهن و زبان محمود احمدینژاد انداخت (و برای ایران که در این فقر بود نه سر پیاز نه ته). آن هزینه ساخت) و بیشتر به خاطر گفتارها و رفتارهای خاص و غیر متعارف در دوران معاونت مطبوعاتی در سال های 88 و 89 مشهور شد چرا که برادر خانم صالحه -. همسر سابق خود مهناز افشار بازیگر سینما هم در عرصۀ عمومی مدت ها سوژه بود و توجه به اعضای خانوادۀ مشاور غرب ستیز سالها آلمان دفتر ریاست جمهوری اسبق، مسبوق به سابقه است.
جج فیفی عیهیه یهخ اطط ضضض ضضا کیاییان بازیگپ پپآآازۀ سیسیمای اییان دگگفف بود اما هه سسات ففوشسشس چچا که نششش:
«نمی‌دانم کی و کجا و به چیزی تظاهر کردم که شما [کیانیان] مرا مناسبترین گزینه برای بیان نفرتتان به تظاهر و ریا دانسته است. بوده و اتفاقا برای همین یک رو بودن بیش از هر کس در این شهر تاوان دادم.
سال ها با خانواده، اطرافیان، در مدرسه و در اجتماع پیرامون خودم جنگیدم تا خودم باشم نه آن چیزی که بر من حکم می کند و شاید کمتر دختری به اندازه ی من با گشت ارشاد درگیر شده و کتک خورده باشد و هر بار که بیش از بقیه از بین رفته باشد. در عقب مانده باشد تا پدرش نفهمد! ….
ولی راه و رسم زندگیام را از زمانی که بزرگ شدم و زورم کردم خودم انتخاب کردم و خودم را در قبال اعمال و رفتار خودم مسؤول کردم. می‌دانم.»
در ادامه هم ذکر شده: «من مدل نیستم.
چند بار هم رضا کیانیان را با عنوان «عزیز» خطاب کرده تا به بازیگر بزرگ سینمای ایران بیاحترامی تبدیل شود و این گونه به پایان برده «من آنی نیستم که فکر می کنم. شما نسبت به قائل هستم که می فهمم.»
رضا کیانیان هم البته این متن را درصفحۀ خود منتشر کرده است.
احتمالاً برای خواندن آشنا با نوشته های این نویسنده جای تعجب است که چرا این بار در اینستاگرام رفته ام در حالی که هیچ فعالیتی در آن نیست و سر هم نمی زنم و اطلاعاتی در حد متون و تصاویری است که دوستان وثوق میفرستند و بسیار مهم هستند. ققق نششۀ خانم صاحهحه یا صاییا هه ککمات شکسشکسه هصرت ققه کککد.
پاسخ این است که مورد محمد علی رامین متفاوت است.نه به خاطر پسرش یاسین یا عروس سابقش مهناز افشار. یکی کاملاً ضد دیگری!و نه مصداقی بر شعر مولانا «بوالعجب، من عاشق این هر دو ضد»!
آآیی که یییواسس ههار ططس گیگی اما دسسس در آغاز زصصی تزه که اططاعسسایی ازززکوب ه یجیجیجیال در حح هه فف ف ن سی.
آدمی که به لوگوی روزنامۀ «تهران امروز» هم می گیره که چون انحنا دارد یادآوری تصویر زن است و وادارشان می کند تغییر می دهد! ههیی کار ززیی حذف او ا ففاهه ساخت ویی از زیزیزی ققق اشاد (معاون پارمایی ککوی آقای ییسیییسی) خه بککایی او پس از بازگشزگش از حج باش.
حالا با یضا کیاییان ض حقارد یا هه؟بهه، حق ارد.
به سیاق مرحوم امام خمینی که خطاب به بختیار گفت: کیانیان و تهدیدان حق دارند زیرا اگر هم نشانۀ ریا نباشد و توضیح صالحه هنرمند را قابل قبول بداند که می دهد آدمی که بر خانوادۀ خود هم نفوذ نمی کند. شما که رفقایت هم قبول ندارید
کسی که درمی‌یابد این است که در پرورش فرهنگی «محیط» است یا «ژن»؟
رسانه ها دربارۀ زندگی خصوصی چهره های مشهور سیاسی یا هنری اما ملاحظاتی دارند. اما آن که از «غنیمت» بهره می‌برد باید آمادۀ پرداخت «غرامت» باشد. چون غنیمت و غرامت با هم‌اند..
با فروش در یک داروخانه و بعدتر در یک فروشگاه لوازم خانگی تا مستقل باشم ودیگری برایم تصمیم نگیرد. جناب رامین پدر است که برای مطبوعات خط و نشان می‌کشد و حتی بدتر از مراتضوی هم علم می‌کند.
کما اینکه تا معاون وزیر وزیر شد روزنامۀ بسیار خواندنی «سرمایه» را بست یا زمین بستن آن را ساخت در حالی که تحلیلها و هشدارهای 12 سال قبل آن هنوز قابل استفاده است و چند ماه بعد از سرمایه گذاری روزنامۀ «پول» از ترس تهدید از چنین خطری. موجودی از ادامۀ پشتیبانی انصراف داد و «پول» هم بی‌شکایت و توقیف از ادامۀ مسیر بازماند.
با این اوصاف روشن است که هم رضا کیانیان حق دارد (یعنی چون پس از دریافت توضیح بر آن موضع نایستاده) و هم صالحه رامین راست میگوید و هم نویسندۀ این سطور که به موضوع اینستاگرامی رفته خرق عادت شده است!
به بیان دیگر در این مورد صحبت از ریا نیست.چون اداها و ادعاهای رامین را از همان ابتدا هم خیلی ها باور نمی کنند. یک دیدگاه خود را دارند.
در این فقره اما صحبت از زخم است.اهل فرهنگ و هنر و مطبوعات، تصاویر سالیا یا صالیا را که میبینند به یاد زخمهایی میافتند که بیدلیل افراد را به قصد تحمیل یک عقیده و ایدیولوژی به اهل فرهنگ و هنر وارد کردند تا استعدادهایی که باید میشکوفیدند. به جای آن که بدرخشند و بجوشند، بپوندند و می کنند یا فقط سر و کله زدن با امثال رامین شود.
