چرا موازنه قدرت در فناوری به سمت کارگران تغییر می کند؟

طبق گزارش «اقدام جمعی در فناوری»، پروژه‌ای که تلاش‌های سازمان‌دهی صنعت را دنبال می‌کند، از زمان کناره‌گیری، هر ساله کارگران بیشتری در این زمینه صحبت می‌کنند. وجهه شرکت‌های فناوری بزرگ به عنوان غول‌های دوستانه از بین رفته بود. استپلتون می‌گوید بخشی از میراث خروج از کار این بود. “کمک به مردم برای دیدن شکاف بین اینکه شرکت ها چگونه خود را نشان می دهند و چگونه یک تجارت را اداره می کنند و ماشین سرمایه داری چیست و چه می کند.”

JS Tan و Nataliya Nedzhvetskaya که به اجرای بایگانی Collective Action in Tech کمک می کنند، می گویند در سال 2021، تعداد زیادی از اقدامات جمعی کاهش یافت، اما به این دلیل است که ماهیت آن اقدامات تغییر کرد.

ندژوتسکایا، کاندیدای دکترا در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، می‌گوید: «در مقایسه با سال 2018، فکر می‌کنم واقع‌گرایی بسیار بیشتری در مورد اینکه سازمان‌دهی کارگران به چه معناست و چه چیزی به همراه دارد، وجود دارد.» یک نظریه برای اینکه چرا ما این ساختمان پایگاه را می‌بینیم. به این دلیل است که مردم متوجه می شوند که انجام این کار به صورت فردی سخت است.

سال گذشته، کارگران به جای نوشتن نامه‌های سرگشاده (که می‌تواند فرآیندی نسبتاً سریع باشد)، تلاش برای اتحادیه‌سازی را آغاز کردند، یک مصیبت طولانی مدت. یک سرمایه گذاری در آینده. بر اساس تحلیل اقدام جمعی در فناوری، دوازده اتحادیه کارگران فناوری در سال 2021 بیش از هر سال گذشته تشکیل شد. تان، که در ابتدا این آرشیو را طراحی کرد، می گوید که اکثر این اتحادیه ها در مراکز کوچکتری هستند که در آنجا وجود دارد. موانع کمتری برای سازمان وجود دارد.اما کارگران شرکت های بزرگتر نیز وارد عمل می شوند.

تان که خود یک کارمند سابق فناوری است که به سازماندهی در مایکروسافت کمک کرده است، می‌گوید: «اگر هدف این است که این شرکت‌های بزرگ فناوری را پاسخگو نگه داریم، این فقط یکی از این گروه‌های کارگری نیست که قادر به انجام این کار است. قدرت آنها.»

مبارزه با “برده داری دیجیتال”

نادر عوض می‌داند کجا باید رانندگان اوبر را پیدا کند و وقت صرف کند. او در حالی که آنها در پارکینگ‌های خارج از فرودگاه‌های شلوغ لندن بیکارند و منتظر مشتریان هستند به آنها نزدیک می‌شود. همان شکایاتی که او شنیده است در سراسر صنعت تکرار شده است.

درایورهای Gig آن دسته از توسعه دهندگان نرم افزار یقه سفیدی نیستند که وقتی به یک کارمند فناوری فکر می کنید تصور کنید، اما آنها گروه بزرگ و رو به رشدی از کارمندان فناوری را تشکیل می دهند. در سال گذشته، آنها به طور فزاینده ای در مورد چندین خواسته اساسی صحبت کرده اند: برای دستمزد بهتر، افزایش ایمنی، راهی برای رجوع در صورت حذف ناعادلانه برنامه یک شرکت. در بریتانیا و آفریقای جنوبی، رانندگان Uber را به دادگاه آورده‌اند. در ایالات متحده، رانندگان DoorDash دست به اعتصاب بی‌سابقه‌ای در سراسر کشور زدند. کاهش دستمزد. در هنگ کنگ و سرزمین اصلی چین، کارگران تحویل مواد غذایی اعتصاباتی را برای حقوق و ایمنی بهتر سازماندهی کردند. در کرواسی، رانندگان اوبر یک کنفرانس مطبوعاتی و اعتصاب برگزار کردند و گفتند پرداخت‌هایشان دیر انجام شده است. «ما احساس می‌کنیم برده‌های دیجیتال هستیم»، یک اتحادیه عضو گفت.

WIKTOR SZYMANOWICZ/NURPHOTO VIA AP

آواد در سال 2019 پس از اخراج از شغل قبلی خود به عنوان مدیر ارشد، رانندگی برای اوبر را آغاز کرد. او بلافاصله مشکلات صنعت را احساس کرد. او می گوید: “این من را به یاد خواندن چارلز دیکنز انداخت. سطح استثمار. سطح محرومیت”. گفتم، «باورم نمی‌شود.» به همان سرعت، او متوجه شد که تنها نیست. راننده دیگری که در هیترو ملاقات کرد، همدردی کرد. او به دنبال اتحادیه‌ای برای پیوستن به اطراف گشت و تا آوریل 2019 به عضویت آن درآمد. از رانندگان استخدامی متحد، شاخه ای از اتحادیه کارگران مستقل بریتانیای کبیر. او اکنون رئیس منتخب است.

عضویت محلی او با حدود 900 راننده بازتاب آن مشکلات جهانی است و او به سازماندهی اعتصابات و اعتصابات کمک کرده است، اما او می گوید که شرکت ها از مشارکت در گفتگوی آزاد خودداری می کنند.عواد می گوید رانندگان باید 12 یا 14 ساعت در روز در جاده بمانند برای کسب درآمد کافی

در یک پرونده تاریخی در فوریه گذشته، دادگاه عالی بریتانیا حکم داد که رانندگان از تعطیلات، مستمری و حداقل دستمزد برخوردارند. چندین اتحادیه می گویند که اوبر از این تعهدات جدید اجتناب کرده است، اما کمیسیون اروپا نیز به این مشکل توجه کرده است. دستورالعملی در ماه دسامبر برای “بهبود شرایط کار در کار پلت فرم”، به این معنی که قوانین جدید دنبال خواهد شد.

عکس محبت آمیز

سپس مشکل تبعیض الگوریتمی وجود دارد.شرکت‌ها از الگوریتم‌هایی استفاده می‌کنند تا تأیید کنند رانندگان همان‌هایی هستند که می‌گویند هستند، اما فناوری تشخیص چهره در تشخیص چهره‌های غیرسفیدپوست بدتر از سفیدپوستان است. در لندن، اکثریت قریب به اتفاق رانندگان رنگین پوست هستند. ، و برخی به دلیل این شکاف از سکوها حذف می شوند.

خاتمه بدون فرصت تجدیدنظر انگیزه اصلی برای اعتصاب بود که آواد در ماه اکتبر به سازماندهی کمک کرد.حدود 100 راننده در هوای تند لندن تجمع کردند و یک بنر سیاه بزرگ در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود “به پایان کار ناعادلانه پایان دهید، زندگی را نابود نکنید”. پس‌زمینه، معترضان تابلوهایی با عکس‌های رانندگان در دست داشتند. یکی از آن‌ها گفت: «دبورا را برگردانید.» دیگری گفت: «آمادو را دوباره به کار برگردانید».

در طول آن رالی، United Private Hire Drivers شکایتی را برای تبعیض اعلام کرد که بر اساس خطاهای تشخیص چهره ارائه کرده بود. اواد: “ما انتظار داریم دادگاه به اوبر سنگینی کند زیرا این اتفاق در کشورهای دیگر رخ می دهد، نه تنها در کشور ما.” می گوید.

فیلد می‌گوید: «در ابتدا فکر نمی‌کنم درک کنم که این لحظه چقدر بزرگ خواهد بود.» تا بعد از ظهر، افراد مشهور مشهور حمایت خود را اعلام کردند.

رانندگانی که سر کار می آیند با خطرات دیگری روبرو هستند. قرار گرفتن در معرض کووید یک نگرانی مداوم است. حمله نیز همینطور است – عواد با رانندگانی که مورد حمله قرار گرفته اند و خودروهایشان را دزدیده اند صحبت کرده است. او قصد دارد برای درخواست اعتراض در مقابل پارلمان بریتانیا تظاهرات کند. اقدامات ایمنی را انجام داده و با اتحادیه های دیگری که نماینده رانندگان هستند تماس گرفته است، به این امید که ائتلافی تشکیل دهد و شرکت ها را وادار به عمل کند.

عوض می گوید: “ما دو راننده داریم که در نیجریه کشته شدند. راننده ای داریم که در 17 فوریه در لندن کشته شد. ما روزانه حملاتی را علیه رانندگان انجام می دهیم.” این چیزی نیست که مجبور باشیم فقط با لندن انجام دهید. این یک مسئله جهانی است.

متلاشی کننده شکارچیان اتحادیه

در ماه سپتامبر، کارگران شرکت Imperfect Foods که به تشکیل اتحادیه رای داده بودند، دریافتند که کارفرمای آنها آماده ایفای نقش برانداز اتحادیه است.همان مورد در نوامبر در HelloFresh، یکی دیگر از خدمات تحویل مواد غذایی، که کارگران آن در آرورا، کلرادو، گزارش قلدری و قلدری کردند، اتفاق افتاد. ارعاب از مدیریت. هنگامی که کارگران یک انبار آمازون در آلاباما در ماه آوریل رای گیری در مورد عضویت در اتحادیه انجام دادند، شرکت چنان مداخله کرد که هیئت ملی روابط کار ایالات متحده دستور داد که این کار انجام شود. (در توافقی جداگانه، آژانس گفت آمازون گفت باید به کارگران خود اجازه دهد آزادانه اتحادیه ها را سازماندهی کنند.)

به گفته یوناتان میلر، یکی از داوطلبان بخش برلین ائتلاف کارگران فناوری، چنین تاکتیک‌هایی در حال گسترش هستند. چیزی است که شما به نوعی می بینید که از ایالات متحده وارد شده است – این صنعت به سبک ایالات متحده که اتحادیه ها را در هم می شکند.

اولی کاوفمن

ائتلاف کارگران فناوری یک سازمان مردمی و به رهبری داوطلبان با 21 بخش در سطح جهانی است. میلر در سال 2019 درگیر شد و هنوز اولین جلسه را در محله کروزبرگ برلین با حضور حدود 40 کارگر فناوری به یاد می آورد. مثلاً در آلمان، تازه واردها. و برخی از ما از پیشینه عربی یا مسلمان بودیم.» اما بیشتر آنها اهل آمریکای لاتین، اروپای شرقی یا جاهای دیگر در اروپا بودند.

ایده پشت این ائتلاف کمک به یافتن پاسخی جهانی برای یک مشکل جهانی است و در دو سال فعالیت فصل برلین، نتایج ملموس زیادی به دست آورده است. این ائتلاف به سازمان‌دهندگان در برنامه خواربارفروشی Gorillas، اولین شرکت تک‌شاخ آلمان، کمک کرد. به شدت علیه یک شورای کارگری، سازمانی شبیه به اتحادیه در شرکتی که در مورد حقوق کارگران مذاکره می کند. همچنین به جمع آوری کمک مالی برای یک کارگر انبار آمازون در لهستان کمک کرد که به گفته ائتلاف به تلافی فعالیت های صنفی خود اخراج شد. کارگران HelloFresh در تلاش برای تشکیل اتحادیه بودند، شعبه ائتلاف در برلین برای همبستگی اعتراضی را در مقابل دفتر مرکزی شرکت ترتیب داد. میلر می‌گوید با احتیاط در پشت صحنه.

از نظر او، این تلاش‌ها صنعت فناوری را به استانداردهای صنایع دیگر نزدیک‌تر می‌کند. سازمان‌دهی کارگری او به همان اندازه که از فعالیت‌های معلمان و کارکنان بهداشتی الهام می‌گیرد، از کناره‌گیری گوگل نیز الهام می‌گیرد. ناتوانی در اختلاط با این کارگران دیگر یکی از دلایلی که همه‌گیری بسیار ناامیدکننده بوده است – دسترسی به میله‌ها و گردهمایی‌هایی را که در آن شکایات به ایده‌ها و در نهایت به اقدامات تبدیل می‌شوند، در لحظه‌ای که صنعت تازه شروع به پذیرش نیاز به نیروی کار کرده بود، قطع کرد. میلر می گوید: “اما ما نتوانستیم آن را اصلاح کنیم.”

فنی، با صداقت

هنوز گرد و غبار شهادت فرانسیس هاوگن در اکتبر گذشته فروکش نکرده بود که دو کارمند سابق فیس بوک اعلامیه ای دادند.سحر ماساچی و جف آلن در حال راه اندازی موسسه صداقت بودند، یک موسسه غیرانتفاعی که قصد انتشار تحقیقات مستقل و کمک به تعیین استانداردهایی برای متخصصان صداقت را دارد که کار می کنند. برای جلوگیری از آسیب رساندن به پلتفرم های اجتماعی. هم ماساچی و هم آلن مدتی در مورد این ایده نشخوار می کردند. آنها به عنوان بخشی از تیم یکپارچگی فیس بوک برای پاکسازی پلتفرم ها کار کرده بودند؛ برخی از تحقیقات آلن از جمله اسنادی بود که هاوگن به بیرون درز کرد. می‌خواستم به سؤالات بزرگی پاسخ دهم: کار یکپارچگی به عنوان یک رشته چگونه است؟ ایجاد مسئولانه یک پلت فرم اینترنتی به چه معناست؟