جورج کرامب، آهنگساز تأثیرگذار و عمیقاً آمریکایی، در سن 92 سالگی درگذشت

جورج کرامب آهنگساز بانفوذ آمریکایی یکشنبه در سن 92 سالگی درگذشت. در حالی که مخاطبان می توانستند برخی از موسیقی های او را ممنوع یا غیرشفاف بدانند، اغلب رگه ای عمیق و منحصر به فرد آمریکایی از احساسات را ایجاد می کرد.

بریج رکوردز مرگ او را اعلام کرد که مدت‌هاست او را ضبط کرده بود و گفته بود که او در خانه‌اش در مدیا در ایالت پاسیا در حالی که خانواده‌اش در کنارش بودند درگذشت.

زوزه کرامب، اثر برجسته 1970 فرشتگان سیاه (سیزده تصویر از سرزمین تاریک) (تصاویر I) اعتراضی علیه وحشت جنگ ویتنام بود که از کلام، لیوان های آب خمیده و وسایل الکترونیکی استفاده می کرد. دیوید هرینگتون، ویولونیست، پس از شنیدن آن بسیار الهام گرفت. فرشته های سیاه که در سال 1973، کوارتت مشهور Kronos را برای کشف موسیقی جدید و صداهای جدید برای کوارتت زهی سنتی تأسیس کرد.

چندین دهه بعد، دیوید بووی ضبط اصلی را اعلام کرد فرشته های سیاه یکی از آلبوم‌های مورد علاقه او در تمام دوران بوده و نوشته است: “این مطالعه ای در نابودی معنوی است … این بیجاب ها را از من ترساند.” (گزیده ای از این قطعه همچنین بخشی از موسیقی متن فیلم را تشکیل می دهد. جن گیر.)

شکاف سیاسی و رنج های جنگ موضوعی بود که کرامب در کار خود در سال 2004 به آن بازگشت. بادهای سرنوشتدر سال 2011، پیتر سلرز، کارگردان تئاتر، این اثر را با حضور سوپرانو داون آپشاو همراه با پیانوی تقویت شده و کوارتت کوبه ای روی صحنه برد.

در مصاحبه ای در سال 2011 با همه چیز در نظر گرفته شدسلرز مشاهده کرد که چگونه کرامب از عناصر هنوز حل نشده تاریخ آمریکا بهره برده است. سلرز گفت: “همان تنهایی، تلخی، ترشی بودن این آهنگ ها از دوران جنگ داخلی وجود دارد.” از هم پاشیده شد، و آنها منعکس کننده نوع شدت عاطفی شکاف و همچنین اشتیاق برای گرد هم آمدن هستند. بنابراین مطالب بسیار عمیق به یک زخم هنوز التیام نیافته در روان آمریکایی می رود.”

در سال‌های پایانی زندگی، کرامب اغلب به سرودهای آمریکایی و معنویت به عنوان منبع الهام بازگشت: در دهه 2000، او بیش از دوازده ترتیب از مطالب عامیانه قدیمی آمریکایی را منتشر کرد که آنها را با عنوان بزرگ‌تر در کنار هم قرار داد. کتاب آهنگ آمریکایی، شامل بادهای سرنوشت.

او همچنین از بسیاری از منابع متنوع دیگر، از جمله رنگ‌ها و تن‌های موسیقی دبوسی، شعر فدریکا گارسیا لورکا و ندای نهنگ‌های گوژپشت در سال 1971 الهام گرفت. Vox Balaenae (صدای نهنگ)نوشته شده برای فلوت الکتریک، ویولن سل الکتریک و پیانوی تقویت شده.

او در سال 1968 برنده جایزه پولیتزر برای کارهایش شد پژواک زمان و رودخانه و جایزه گرمی 2001 برای قطعه 1977 او ستاره-کودک، برای سوپرانو، گروه کر کودکان، گروه کر مردانه، زنگ ها و ارکستر بزرگ.

کرامب در 24 اکتبر 1929 در چارلستون، دبلیو وی آی به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو نوازنده حرفه ای بودند: پدرش کلارینتیست و مادرش ویولن سل می نواخت. او از کالج موسیقی و هنرهای زیبای میسون در زادگاهش فارغ التحصیل شد. بعداً بخشی از دانشگاه چارلستون شد)، و مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه ایلینویز در اوربانا شامپین دریافت کرد و قبل از سفر برای تحصیل در Hochschule für Musik در برلین به عنوان همکار فولبرایت، دکترای خود را در رشته آهنگسازی در دانشگاه دریافت کرد. میشیگان در سال 1959.

کرامب به‌خاطر موسیقی‌های برجسته‌اش شهرت داشت – از نظر بصری آنقدر زیبا بود که برخی از آنها در نمایشگاه‌های موزه به نمایش درآمدند. Makrokosmos II، به شکل نماد صلح است.در مصاحبه ای در سال 2002 با همه چیز در نظر گرفته شدکرامب گفت که چنین نت‌نویسی غیراستانداردی که در بسیاری از موسیقی‌هایش استفاده می‌کرد، آزاد است – نه فقط برای او، بلکه برای نوازندگانی که کار او را می‌نواختند. او گفت.

کرامب لژیونی از دانشجویان را جذب کرد، چه خصوصی و چه در دانشگاه پنسیلوانیا، که از سال 1965 تا 1995 در آنجا تدریس کرد. بسیاری از شاگردان او به تنهایی آهنگسازان تأثیرگذاری شدند، از جمله جنیفر هیگدون، اسوالدو گولیجو، ملیندا واگنر و کریستوفر روس.